Гурван хатантай нэгэн хаан алс хол явах болж гэнэ. Гурван хатан нь хааныг ирэхэд онцгой бэлэг бэлдэцгээхээр болж гэнэ. Эхний хатан оёдол зүйдэлгүй гутал, хоёр дахь хатан бөөрний хальсан бөс цамц хийгээд байя гэжээ. Харин гурав дахь хатан нь алтан цээжтэй, мөнгөн бөгстэй хүү төрүүлээд байя гэв.

Хаан яваад хэдэн сар болж, хатад ч хэлсэн ярьсан зүйлсээ бэлдээд байв. Бага хатнаас алтан цээжтэй, мөнгөн бөгстэй, ер бусын хөөрхөн хүү төрсөнд нөгөө хоёр хатан атаархаж хүүг хулгайлаад сэмжинд ороон нохойд өгсөнд нохой идсэнгүй. Тэгэхээр нь идэмхий үнээнд өгөөд идүүлчихэв.

Хааныг ирэхэд хоёр хатан өөрсдийн бэлгээ өгч бага хатан юу ч үгүй хоосон уйлж унжин суужээ. Хаан уурлан хилэгнэж бага хатны нэг нүдийг сохолж, нэг гарыг таслаад, нэг хөлийг нь хугалж, хүрэгч үнээний сүүлнээс уяад явуулав. Эрэмдэг зэрэмдэг болсон бага хатан өдөр шөнөгүй үнээний сүүлнээс чирэгдэн зовж явах болжээ.

Тэгтэл нэг өдөр нэг нүд нь сохор тогоруу газраас нэг үндэс идэн зүгээр болохыг хараад тэр үндэснээс идсэнд нүд нь эдгэв. Бас нэг урд хөл нь тасарсан үнэг нэг юм идэж байгаад хөл нь зүгээр болохыг хараад тэр газар нь очиж өнөөх юмнаас нь идсэнд гар нь зүгээр болж гэнэ.

Ахиад нэг хазгар туулай газраас үндэс ухаж идээд хөл нь эдгэхийг хараад тэр үндэснээс нь идтэл хөлтэй болов. Хатан бүрэн бүтэн болсондоо баярлан явж байтал хүрэгч үнээ нь тугалсанд алтан цээжтэй, мөнгөн бөгстэй өөрийнх нь хүү гарч иржээ. Бага хатан их баяртай байтал хорон санаат хоёр хатан юу болсныг мэдээд хүүг хөнөөхөөр ярилцаж гэнэ. 

Тэгээд их хатан сэхэхгүй хүнд өвчин тусав. Алтан цээжтэй, мөнгөн бөгстэй хүүхдийн зүрх идэхээс нааш эдгэхгүй гээд уйлжээ. Хаан зүг бүрт элч томилон явуулсанд элч нар бага хатны хүүг барьж авах гэтэл солонго болоод замхарчихав. Элч нар айсандаа нохой алаад зүрхийг хатанд өгсөнд хатан мэдэлгүй идээд эдгэрэв хэмээн босч иржээ.

Хүү ээжтэйгээ хамт хааныд очоод хаанд болсон явдлыг ярьж өгсөнд хаан хорон санаат хоёр хатныг алаад бага хатан хүүтэйгээ гурвуулаа амар сайхандаа жаргажээ.